Dionysius
De heilige Dionysius van Parijs (Saint-Denis) was de eerste bisschop van die stad in de 3e eeuw. Volgens Gregorius van Tours werd hij door paus Fabianus naar Gallië gezonden. Hij bouwde de eerste (houten) kerk in Lutetia (Parijs), op het Ile de la Cité waarop nu de Notre Dame ligt. Hij werd in 285 door de heidense bevolking onthoofd. Vanaf de 9e eeuw wordt hij vereenzelvigd met Dionysius de Areopagiet. Deze was omstreeks het jaar 50 rechter van de Areopaag, de Atheense rechtbank. Hij werd tot het christendom bekeerd door de preken van de apostel Paulus. Aan Dionysius werd een beroemde verzameling boeken uit de 5e eeuw toegeschreven, het Corpus Areopagiticum. Omdat dit in de tijd onmogelijk is staat de schrijver (een Syriër?) hiervan bekend als de Pseudo-Dionysius de Areopagiet. In het klooster van Saint Denis bevonden zich belangrijke geschriften uit dit corpus, o.a. over de hemelse hiërarchie. Eén geschrift, de ‘Hierarchia Coelesti', was gebaseerd op de gedachte 'God is Licht'. Deze theorie was van grote invloed op de bouwactiviteiten van abt Suger van Saint Denis. Dionysius staat bekend als de ‘hoofddrager'. Hij was het oneens met de plaats van zijn martelaarschap, Montmartre. Dionysius pakte zijn afgehouwen hoofd op en liep ermee naar de plaats waar hij begraven wilde worden, Saint-Denis. De Frankische koning Dagobert I stichtte er een abdij, die vanaf 1120 onder abt Suger een grote bloei kende. Op deze plek liet Suger de eerste Gotische kathedraal bouwen en wijdde deze kerk aan Saint-Denis. Deze heilige is tevens Frankrijks belangrijkste patroon. Hij koppelde op deze manier de abdij aan de wereldlijke macht. De Saint-Denisbasiliek is de plaats waar vanaf de eerste christelijke koning Clovis I tot aan de Revolutie van 1789 vrijwel alle koningen begraven werd. Dionysius wordt vaak afgebeeld met zijn hoofd in zijn handen, o.a. in het linker portaal van de façade van de Notre Dame in Parijs.
Lees meer